14122013

Kijkje in mijn hoofd

Ik had eigenlijk nog geen artikel klaar staan voor vandaag (eigenlijk loop ik zelfs een beetje achter) maar ik vond niet dat ik het kon maken om al voor de 3e dag geen artikel te plaatsen dus heb ik een soort van column geschreven. Alles wat ik op dat moment dat ik het schreef in mijn hoofd opkwam of waar ik me mee bezig hield staat er wel zo'n beetje :). 

Typisch uitstel gedrag, dat is dit wel zo'n beetje. Ik moet leren, Frans en Engels maar ik heb er gewoon totaal geen zin in en de neiging om eraan te beginnen is ook een beetje weg. Het is misschien wel iets typisch voor iemand van mijn leeftijd, of misschien wel iets typisch voor mij. Ik weet het niet, heb er al wel een tijdje last van, als iets een verplichting wordt dan heb ik er ineens geen zin meer in. Een soort van rebellie of zoiets. Want wat zou ik nou kunnen doen om dit uitstel gedrag te 'vernietigen'? Er gewoon aan beginnen is niet echt een oplossing, want dat lukt me op een of andere manier gewoon niet en als ik dan eenmaal bezig ben dan neem ik pauzes die langer zijn dan het hele gebeuren bij elkaar. Maar zo moeilijk kan het toch niet zijn, gewoon iets doen, heel simpel. Maar het moet. En als iets moet is het niet meer leuk, zelfs als het leuk is.

Uitstellen. Het is een eigenschap die je niet moet hebben, het geeft je alleen maar stress en is ook niet goed voor anderen. Anderen krijgen bijvoorbeeld stress door jou uitstelgedrag omdat jij het niet op tijd af hebt. Maar het veroorzaakt ook stress bij jezelf als je bijvoorbeeld nog maar een uur hebt en je nog bijna tot niets gedaan hebt. 

Stress. Stress is ook zoiets waar ik last van heb, alles moet op tijd af zijn en anders vergaat de wereld in mijn ogen, terwijl dat natuurlijk totaal niet zo is. Eigenlijk zijn stress en uitstelgedrag heel verschillende dingen maar hebben ze toch met elkaar te maken. Je krijgt stress van uitstelgedrag, en misschien krijg je ook wel uitstelgedrag van stress omdat je die wilt voorkomen. Maar toch gaan ze niet zo goed samen want als je gestrest bent werk je of heel goed omdat je het echt goed af wil hebben of juist niet goed omdat je je niet kan focussen en continu met die deadline in je hoofd zit, beide opties zijn mogelijk. Ook dat ligt weer geheel aan de persoon. Zou het ook erfelijk zijn? Stress en uitstellen? Dat ga ik straks even Google-en denk ik, daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Wat zouden we toch zonder Google of internet moeten, niet? Ik vraag me soms echt af hoe ze dat vroeger deden als men bijvoorbeeld een werkstuk moest schrijven, gebruikte ze dan een encyclopedie in plaats van Wikipedia? Misschien lijkt dit je een heel domme vraag maar stel je het maar eens voor dat je een werkstuk moet schrijven en dat je al je kennis die je van internet hebt niet kunt gebruiken en alleen maar een boek waar een heel klein stukje over een bepaald onderwerp in staat en waar jij een hele pagina over moet schrijven (niet typen natuurlijk). Ergens heb ik daar wel respect voor, bij ons wordt alles gewoon veel makkelijker gemaakt door het internet. Maar zonder boeken zijn we ook veraf trouwens. Want al die informatie van het internet komt grotendeels voort uit boeken. En alle informatie op het internet bij elkaar is eigenlijk een verzameling van informatie uit tig verschillende boeken. Maar ze bevatten allemaal woorden. Woorden die ons in maar een paar letters laten weten wat er wordt bedoeld, alleen maar omdat wij het zo geleerd hebben. Stel nou dat dit: jweouen een woord zou zijn. Het ziet er misschien raar uit maar als je het al met de paplepel krijgt opgelepeld dan ken je het wel, dan ben je niet verbaasd over die letter combinaties. 

Haha, ik begin af te dwalen maar als ik het toch over woorden heb moet ik zeggen dat dat ook heel mooie dingen zijn. Ik vroeg me vroeger altijd af waarom alles altijd zo heette als het heet. Waarom heet een tandenborstel een tandenborstel? Ja, omdat het een borstel is (of er ieder geval op lijkt) en voor je tanden is. Maar hoe kwamen ze dan op de woorden borstel en tanden? Waarom heette die zo. Ze hadden net zo goed Piet en Kees kunnen heten en dan zou onze tandenborstel nu Pietkees heten. Dat is toch vreemd? Want wie heeft al die lettercombinaties bedacht. Wie heeft bedacht dat met 26 verschillende symbolen wij ons begrijpbaar voor elkaar kunnen maken? 

Nu staat er onder het woord Pietkees een rood kronkellijntje, want ja dat woord bestaat natuurlijk niet. Maar wat ik wil zeggen is dat er eigenlijk overal een rood kronkellijntje onder zou moeten staan.

Haha, dit heb ik gewoon letterlijk getypt net nadat ik het dacht, niets veranderd of weggelaten. Dit is waar ik over wilde schrijven blijkbaar. Dat gedeelte over die letters en woorden komt omdat ik net een stukje heb gelezen uit het boek Op de Foto van K. Schippers dat gaat over de zoektocht naar 27ste letter (moet ik maandag uit hebben). Dat vind ik wel een mooi plaatje dat idee van als er nou een 27ste letter zou zijn, maar ik zal er weer niet verder op ingaan. Dat stukje van uitstellen lijkt me wel duidelijk trouwens, ik heb namelijk nogal wat huiswerk (vooral veel voor één ding) maar ik heb er totaal geen zin in (dit schrijven is dan ook een uitstelmanier). 

En wat gaat er zoal in jou gedachten om?

Love,

Me

Bron: We Heart It