17102013

Blooper!

Je kent het wel, je maakt een ontzettende blooper en voelt het bloed naar je hoofd stromen. Ja, ook mij gebeurt dit regelmatig. Later vind ik het meestal wel grappig maar heb ik toch nog steeds dat beschamende gevoel. Maar goed om jullie misschien wel aan het lachen te maken ga ik mijn (tot nu toe) allerergste blooper vertellen...

Nou laten we bij het begin beginnen...

 

Toentertijd was ik denk ik 12, 13 jaar. Ik zat in de tweede klas. Het jaar daarvoor, de brugklas, stond ik er al om bekend dat ik vaak viel. Ik weet niet hoe het kwam, misschien doordat ik aan het groeien was en mijn evenwicht moest vinden of zoiets.

Maar goed ik viel dus veel, meestal van de trap (heel charmant zittend terecht komen, op een trap met heel veel mensen erop...). Ook viel ik een keer gewoon in de gang en net daarvoor liep de lerares waar ik les van had, ik gleed uit (over mijn eigen voeten waarschijnlijk..) en pakte het handvat van mijn lerares' tas vast, op een of andere manier lied ik hem ook meteen weer los waardoor ik dus plat op de grond lag en heel mijn klas me uitlachten (ik lachte mee omdat het anders nog erger zou zijn geweest).

Maar dat is niet de blooper die ik wilde vertellen, deze speelt zich af in de bus naar huis. Over het algemeen ging ik altijd op de fiets naar school, maar die dag was het aan het regenen of sneeuwen ik weet het even niet meer zeker waarom ik met de bus ging. De bus zat natuurlijk stikvol want niemand ging fietsen met dit weer. Ik had een plekje weten te bemachtigen (gelukkig!) en ik zat op zo'n plek waar 2 stoelen tegenover 2 andere stoelen staan. Ik reed dus achteruit. Schuin tegenover mij zat een jongen, die best wel knap was maar een beetje oud voor mij toen.., en naast hem zat waarschijnlijk zijn vriendinnetje of gewoon een vriendin. Naast mij zat een oude vrouw.

 

 

We waren bij de halte die voor de mijne kwam en toen de bus weer begon met rijden drukte ik dus op het stop knopje. De afstand tussen die twee bushaltes is niet zo heel erg groot dus toen de bus stopte dacht ik dat we er waren. Ik stond op. En ja hoor de bus begon weer te rijden, bleek het dat er een mini file stond en nu weer verder kon rijden.

Maar ik had helemaal niets vast, geen stang of iets. Dus viel ik recht in de schoot van de leuke jongen! Ik wist niet hoe snel ik moest opstaan, heel vaak sorry moest zeggen en terug in mijn stoel moest gaan zitten. De oude vrouw hielp me en toen heb ik voor de rest van de rit (hooguit nog 1 minuutje, wat voor mij echt voelde als een uur) omgedraaid naar voren gezeten en hem niet meer aan gekeken. Toen we bij mijn halte waren wilde de oude vrouw me helpen met opstaan (zou ze gedacht hebben dat ik dronken was of zo?) waarvoor ik haar vriendelijk bedankte en ik zo snel mogelijk de bus uit vluchtte. Hopend dat ook nog eens niemand die ik kende het had gezien (waarschijnlijk wel, want er zaten wel meer mensen van mijn school in de bus.). Gelukkig is er nooit iemand over begonnen. Soms vertel ik het nog wel eens aan mijn vriendinnen die dan helemaal dubbel liggen, en zelf kan ik er ook wel een beetje over lachen (een beetje)...

 

Wat is jou ergste blooper ooit?

Love,

Me

Bron: Weheartit