2782014

Film Review: Boyhood

Deze film is in 12 jaar opgenomen en door deze techniek van regisseur Richard Linklater zie je de personages écht opgroeien. Het resultaat? Een heel realistische film over opgroeien.

Plot: De film volgt het jongetje Mason van zijn vijfde tot zijn achttiende. Je zit hem opgroeien en in contact komen met de meest menselijke problemen. Zo zijn zijn ouders gescheiden en is zijn moeder geen held in het vinden van de perfecte man.
Jaar: 2014
Duur: 165 minuten
Genre: Drama
Met: Ellar Coltrane, Patricia Arquette, Ethan Hawke, Lorelei Linklater
Vanaf: 6 jaar
Soundtrack: Hero – Family of the Year
Regisseur: Richard Linlater
IMDB cijfer: 8.9
Mijn mening: Deze film kwam ineens op mijn radar, ik las erover in een tijdschrift (en daarna in nog een heleboel andere media) en werd meteen nieuwsgierig. Een film waar twaalf jaar over is gedaan en waarbij ze telkens dezelfde acteurs en actrices gebruiken. Elk jaar werden er een paar scenes opgenomen en die zijn dan als een verhaal aan elkaar geplakt (maak niet de fout dat het waargebeurd is, het is wel fictie). Hierdoor zag je niet alleen de karakters in het verhaal groeien maar de personen zelf ook. Meestal gebruiken ze gewoon meerdere acteurs maar nu was het telkens dezelfde en dat alleen al vond ik een reden om de film te kijken. Je ziet ook duidelijk in de film dat alles en iedereen verandert met de tijd, je hoort muziek van die tijd enzovoorts. Het is allemaal heel realistisch gemaakt, niet picture perfect. Maar het zit ook weer niet zo vol drama dat het onrealistisch en fake wordt, het is allemaal juist heel herkenbaar. Ik ben dan geen jongen ik kon me vaak toch wel herkennen in situaties. Het jammere was dat het niet altijd duidelijk was wanneer ze een jaar verder gingen, je merkte het na een tijdje wel maar toch was het soms een beetje vaag. Maar ook doordat je zowaar door twaalf jaar heen vliegt in bijna drie uur wordt er niet dieper ingegaan op situaties die er gebeuren, het blijft allemaal vrij vlak wat ergens wel jammer is maar ergens ook wel begrijpelijk.

Deze film doet me eigenlijk aan een boek denken, het boek Een Goede Raad van J.K. Rowling. Deze is namelijk ook ontzettend realistisch en is gewoon heerlijk om te lezen maar werkt niet daar een spectaculair einde toe, net als met deze film eigenlijk. Dat is een positief iets en ik raad je ook zeker wel aan om deze film te gaan zien, misschien niet in een stuk achter elkaar omdat dat toch wat lang is (maar dan kun je je waarschijnlijk wel wat beter inleven) maar zeker doen!
Kijken op…: een drama zondag, of nou ja eigenlijk een rustige dag waarop je niet veel te doen hebt en je de tijd hebt om deze film te kijken.
Trailer:

En ben jij benieuwd naar Boyhood?
Love,
Me
Bronnen: We Heart It & IMDB